ارتباط مقدار قند خون و خواب
شاید شما به دلیل کار یا تغذیه ی کودک یا سایر فعالیت های شبانه نتوانید به میزان کافی درشب بخوابید، فعالیت شما تا دیر وقت می تواند بر مقدار قند خونتان در روز بعد تأثیر گذارد. این موضوع بخوبی به اثبات رسیده است که فقدان خواب می تواند مقدار کورتیزول را در بدن فرد افزایش دهد و افزایش این هورمون منجر به افزایش قند خون در افراد دیابتی می شود.
دکتر Berardiمی گوید: تنها 4 روز خواب ناکافی موجب مقاومت سلولهای چربی ناحیه ی شکم به انسولین و کاهش حساسیت کل بدن به انسولین می شود. اگرچه تخریب بدن و سلامت کلی فرد بر اثر فقدان خواب کافی می تواند بیش از حد تصور ما باشد. براساس پژوهشی که نتایج آن در ماه نوامبر گذشته درمجله ی Clinical Endocrinology & Metabolismمنتشر شد، حتی در افراد غیردیابتی فقدان خواب به آسانی می تواند منجر به مقاومت به انسولین در روز بعد شود. اگر شما بطور مداوم دچار کمبود خواب شوید سطح پایداری از مقاومت به انسولین در بدن شما ایجاد می شود که بروی مقدار قندخون و مقدار انسولین مورد نیاز بدنتان تأثیر می گذارد. در این مطالعه همچنین مشخص گردید خواب بسیار کم با افزایش خطر ابتلا فرد به بیماری قلبی مرتبط است. در این تحقیق مشخص گردید در افرادیکه برنامه ی خوابشان دچار اختلال است مقدار کلسترول و قندخون ناشتا بالاتر از افرادی با برنامه ی خواب منظم است و نکته ی قابل توجه افزایش مقاومت به انسولین در افرادی با اختلال خواب است، جای تعجب نیست که در این افراد اندازه ی دور کمر بزرگتر و نمایه ی توده ی بدنی بیشتراست.
افزایش 45 دقیقه خواب اضافه به برنامه ی شما نه تنها می تواند به کاهش وزن بلکه به کاهش هموگلوبین A1C کمک کند.
محققان اصطلاح "جت لگ اجتماعی" یا تغییرات ناگهانی اجتماعی را برای نشان دادن ارتباط مستقیم خواب و شیوه ی زندگی افراد شرکت کننده با ورزش و عادات مصرف کالری ابداع کردند.
Social jetlagاشاره به عدم تطابق بین ریتم شبانه روزی بیولوژیکی فرد و برنامه های خواب تحمیل شده ی اجتماعی دارد. سایر محققان دریافتند که Social jetlagبا چاقی و سایر شاخص های عملکرد قلبی عروقی ارتباط دارد.
پرفسور Wongاز دانشگاه پیترزبورگ و نویسنده ی این مقاله می گوید: این اولین باراست که مشکلات متابولیکی به دلیل جت لگ اجتماعی در میان افراد سالم شاغل که طیف کمتری از عدم تطابق در برنامه ی خواب را تجربه می کنند، مشخص شده است.
دکتر وانگ می گوید: اگر درمطالعات آینده همین نتایج بدست آید، باید تأثیر کار مدرن و تعهدات اجتماعی را بر خواب و سلامت افراد بررسی کنیم.
او می افزاید: مداخلات بالینی برای تصحیح اختلالات خواب و آموزش درمحل کار می تواند به کارمندان و خانواده های آنها برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد ساختار برنامه های آنها و سیاست های تشویق کارفرمایان برای درنظر گرفتن این مشکلات کمک کند.
منبع: